Arılar ve eşek arıları en bilinen böcekler arasındadır. Birçoğu yalnız yaşar, ama bal arısı ve mırıldanan arı gibi bazıları kovan veya yuvada aile grupları hâlinde yasar.
Yaklaşık 25.000 farklı cins ari ve 50.000 tür eşek arısı vardır.
Her kovan veya yuva çok sayıda arının ve anneleri kraliçe arının evidir. İşçi arılar, kraliçe arinin yumurtalarından çıkan larvalara bakan dişilerdir. Bir kovandaki arıların az bir bölümü erkektir. Görevleri genç kraliçe arılarla çiftleşmektir ki bunun sonrasında ölürler.
Bal arıları, çiçeklerden aldıkları nektar denilen şekerli bir sıvıdan bal yaparlar. Arılar yavrularını beslemek için kışın nektar sağlayacak çiçekler olmadığında yiyecek olarak bu balı kullanırlar.
Bir arı çiçek veya nektar ararken aynı zamanda çiçeklerden polen toplayarak arka ayaklarındaki ‘polen sepetleri’ne koyar. Poleni kovana götürür. Burada larvalar için ana yiyecek olarak kullanılmaktadır. Polenin bir kısmı arının üstüne yapışır. Ziyaret ettiği diğer bir çiçeğe sürtünerek poleni yayar (döller).
Eşek arıları, arılarla yakından akrabadır. İnsanların çoğu eşek arılarını, sarı siyah çizgileri olan ve kendilerini bir iğneyle koruyan sinekler olarak düşünebilmektedir. Oysa bunlar yaban arılarıdır ve birçok farklı türden sadece biridir.
Bir arının iğnesi, dişinin yumurta yayan tüpünden oluşur. Hipodermik bir şırınganın iğnesi gibidir ve kökündeki bezden zehir pompalar. Eğer iğne, bir insana veya başka bir memeliye karşı kullanılırsa deride saplanmış olarak kalır ve arı ölür.
İşçiler yumurtalarını yayan kraliçeyi takip eder. Kraliçe, “kraliçe maddesi” denilen bir kimyasal üreterek diğer arıları kendine çeker.
İşçiler, kovanı vücutlarındaki bal mumundan yapar. Kovan, bal stoğu ya da yiyecekler için oda olarak kullanılabilir.
Bir işçi bal özü (nektar) veya polen toplamak için çiçeği ziyaret eder. Arılar çiçeklerin en önemli polen dağıtıcısıdır.
